دلها را هوایى است و روى آوردنى و پشت کردنى ، پس دلها را آنگاه به کار گیرید که خواهان است و روى در کار ، چه دل اگر به ناخواه به کارى وادار شود ، کور گردد . [نهج البلاغه]
...و سکوت
زیباترین آواز در سمفونی تنهایی
در اوج فرو رفتن در خویش در اعماق قله ی رهایی
به هنگامی که نمی بینی آشنایی که ببیند تو را
که برهاند تو را از قفس بغض
که بپرسد:
« به کدامین جرم به دیار تنهایان تبعید گشته ای ؟»
کاش گوشی سکوتم را می شنید...
ورود به بخش مدیریت
