هر شب وقتی تنها میشم حس می کنم پیش منی،

دوباره گریم می گیره انگار تو آغوش منی

روم نمیشه نگات کنم وقتی که اشک تو چشمامه،

با اینکه نیستی پیش من انگار دستات تو دستامه

بارون میباره و تو رو دوباره پیشم می بینم،

اشک تو چشام حلقه میشه دوباره تنها میشینم

قول بده وقتی تنها میشم بازم بیای کنار من،

شبای جمعه که میاد بیای سرِ مزارِ من

دوباره باز یاد چشات زمزمه ی نبودنم،

ببین که عاقبت چی شد قصه ی با تو بودنم

خاک سرِ مزارِ من نشونی از نبودنم ،

دستای نامردم شهر جنازه ام ربودنه

به زیر خاکمو هنوز نرفتی از یاد من ،

غصه نخور سیاه نپوش گریه نکن برای من

دیگه فقط آرزومه بارون بباره رو تنم ،

      رو سنگ قبرم بنویس تنهاترین تنها منم

 که سالهای زیادی را به انتظارت نشسته ام

سلام

خیلی وقت بود که وقت نمی کردم به ای دوروورا بیام،معذرت می خوام که نتونستم زودترآپ بشم...

تو این چندمدت خیلی بلاهاسرم اومدکه خیلی چیزایادگرفتم،که ازهمه مهمتراینه که زندگی خیلی سخته

واینکه توزندگی عشق واقعی دیگه وجودنداره...

راستی من حالاسربازم امازیادبچشم نمیادچون هرروزخونم،اینم واسه خاطردانشگاه و

درسه الان میفهمم درس راس راسی خیلی خوبه..

میخوام دیگه برم بخوابم خیلی خوابم میاداینم واسه خاطریکی ازمهمونای وبم نوشتم که

 چندوقت بودبهم سرمیزداما من اپ نبودم ازم خواسته بوداپ بشم که شدم اماقول میدم

زودزودآپ بشم واسه احترام به حضورش تووبلاگم بشرطی که نظر یادتون نره...

شب بخیر

 غربت...

رهایم کردی و رهایت نکردم!
   گفتم حرف دل یکی ست!
   هفتصدمین پادشاه را هم اگر به خواب ببینی
   کنار کوچه ی بغض و بیداری منتظرت خواهم ماند!
   حالا هم از دیدن این دوسه موی سفید در آینه تعجب نمیکنم!
   فقط کمی نگران میشوم، میترسم روزی در آینه
   تنها دوسه موی سیاه منتظرم باشند
  وتواز غربت بغض و بوسه برنگشته باشی!
      تنها از همین میترسم!

هدیه...

 من تو را به کسی هدیه می دهم که از من عاشق تر باشد و از من برای تو مهربان تر.
من تو را به کسی هدیه می دهم که صدای تو را از دور، در خشم، در مهربانی،
در دلتنگی، در خستگی، در هزار همهمه ی دنیا، یکه و تنها بشناسد.
من تو را به کسی هدیه می دهم که راز معصومیت گل مریم و تمام سخاوت های
عاشقانه این دل معصوم دریایی را بداند؛ و ترنم دلپذیر هر آهنگ، هر نجوای
کوچک، برایش یک خاطره باشد.
او باید از نگاه سبز تو تشخیص بدهد که امروز هوای دلت آفتابی است؛ یا آن
دلی که من برایش می میرم، سرد و بارانی است.
ای....،ای بهانه ی زنده بودنم؛ من تو را به کسی هدیه می دهم که قلبش بعد
از هزار بار دیدن تو، باز هم به دیوانگی و بی پروایی اولین نگاه من بتپد.
همان طورعاشق، همان طور مبهوت و مبهم...
تو را با دنیایی حسرت به او خواهم بخشید؛
ولی آیا او از من عاشق تر و از من برای تو مهربان تر است؟آیا او بیشتر از
من برای تو گریسته است؟؟ نه... هرگز...هرگز
ولی، تو در عین ناباوری، او را برگزیدی...
می دانم... من دیر رسیدم...خیلی دیر...خیلی...
یک بار دیگر بگذار بی ادعا اقرار کنم که هر روز دلم برایت تنگ می شود.
روزهایی که تو را نمی بینم، به آرزوهای خفته ام می اندیشم، به فاصله بین
من و تو،...
هر روز به خود می گویم کاش شیشه عمر غرورم را شکسته بودم
کاش به تو می گفتم که عاشقانه دوستت دارم تا ابد...

دوستت دارم ودیگرهیچ...

دست خودم نیست اگه قلبم بی قراره بارون اشکام به روی گونه می باره

دست خودم نیست اگه دست و پام می لرزه آخه این بودن با تو به همه

دنیا می ارزه دست خودم نیست توی هر خواب شبانه صورت ماهت

همیشه تو و رویا هامه دست خودم نیست نمی تونم بی تو باشم دنیارم به

من ببخشن نمیشه از تو جدا شم واسه موندن در کنارت داره میمیره دلم

تو فقط راه نجاتی تویی حل مشگلم واسه بودن در کنارت داره میمیره دلم

تو فقط راه نجاتی تویی حل مشگلم تو ای آرامش من تو تنها خواهش من

تو لبریزی از احساس تن برگ گل یاس تو زیبا مثل الماس دل من پیشت

زندون بی تو زندگیم ویرونه طاقت غمی ندارم بی تو از جهان بیزارم واسه

موندن در کنارت داره میمیره دلم تو فقط راه نجاتی تویی حل مشگلم واسه

بودن در کنارت داره میمیره دلم تو فقط راه نجاتی تویی حل مشگلم واسه

موندن در کنارت داره میمیره دلم تو فقط راه نجاتی تویی حل مشگلم واسه

بودن در کنارت داره میمیره دلم تو فقط راه نجاتی تویی حل مشگلم اگه

قلبم بی قراره بارون اشکام به روی گونه می باره دست خودم نیست اگه

دست و پام می لرزه آخه این بودن با تو به همه دنیا می ارزه دست خودم

نیست توی هر حواب شبانه صورت ماهت همیشه توو رویا هامه دست

خودم نیست نمی تونم بی تو باشم دنیارم به من ببخشن نمیشه از تو جداشم

واسه موندن در کنارت داره میمیره دلم تو فقط راه نجاتی تویی حل

مشگلم واسه بودن در کنارت داره میمیره دلم تو فقط راه نجاتی تویی حل

مشگلم تو ای آرامش من تو تنها خواهش من تو لبریزی از احساس تن برگ

گل یاس تو زیبا مثل الماس دل من پیشت زندون بی تو زندگیم ویرونه

طاقت غمی ندارم بی تو از جهان بیزارم واسه موندن در کنارت داره میمیره

دلم تو فقط راه نجاتی تویی حل مشگلم واسه بودن در کنارت داره میمیره

دلم تو فقط راه نجاتی تویی حل مشگلم واسه موندن در کنارت داره میمیره

دلم تو فقط راه نجاتی تویی حل مشگلم واسه بودن در کنارت داره میمیره

                  دلم تو فقط راه نجاتی تویی حل مشکلم...

خودت پنهان کاری را یادم دادی

وگرنه

من ساده تر از این بودم

که بغض سنگین "دوستت دارم" را در گلو نگه دارم

کلاغ آخر قصه هایمان شاهد است

که هیچگاه

نمی خواستم آخرین صفحه داستانمان

علامت سئوال باشد!

                                              دیدی عاشقی

نبود در تار و پودش دیدی گفت عاشقه عاشق

نبودش

امشب همه جا حرف از آسمون و مهتابه ، تموم خونه دیدار این خونه

فقط خوابه ، تو که رفتی هوای خونه تب داره ، داره از درو دیوارش غم

عشق تو می باره ، دارم می میرم از بس غصه خوردم ، بیا بر گرد تا ازعشقت

نمردم، همون که فکر نمی کردی نمونده پیشت، دیدی رفت ودل ما رو سوزوندش

حیات خونه دل می گه درخت ها همه خاموشن، به جای کفتر و گنجشک کلاغای

سیاه پوشن ، چراغ خونه خوابیده توی دنیای خاموشی ، دیگه ساعت رو

طاقچه شده کارش فراموشی ، شده کارش فراموشی ، دیگه بارون نمی

باره اگر چه ابر سیاه ، تو که نیستی توی این خونه ، دیگه آشفته

بازاریست ، تموم گل ها خشکیدن مثل خار بیابون ها ، دیگه از

رنگ و رو رفته ، کوچه و خیابون ها ،،، من گفتم و یارم گفت

گفتیم و سفر کردیم،از دشت شقایق ها،با عشق گذرکردیم

گفتم اگه من مردم ، چقدر به من وفاداری، عشقو

به فراموشی ،چند روزه تو می سپاری

گفتم که تو می دونی،سرخاک

تو می میرم ، ولی

تا لحظه مردن

نمی گیرم

دل از

            تو